به نقل از «فرارو»

موضع‌گیری انتقادی وودی آلن در برابر «سیاست»

تاریخ انتشار: ۷ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۵۷۰۶۷۵

تئاتر «این آب آشامیدنی نیست» از ۲۶ مرداد در پردیس تئاتر شهرزاد شروع شده و تا اواخر شهریور ادامه دارد. این اجرا که بر اساس نمایشنامه‌ای از وودی آلن به همین نام است، به رابطه سیاسی کشوری کمونیستی با امریکا می‌پردازد. خانواده‌ای امریکایی به کشوری کمونیستی مسافرت می‌کنند. آنجا به این خانواده تهمت جاسوسی می‌زنند و دستگیرشان می‌کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در گفت‌وگو با طاها محمدی، کارگردان نمایش به دنبال پاسخ به این پرسش بوده‌ایم که آیا متن وودی آلن سوگیری سیاسی دارد؟

در ادامه گفتگوی «اعتماد» با طاها محمدی به مناسبت اجرای نمایش «این آب آشامیدنی نیست» را می‌خوانید:

در اجرای شما که البته طبق متن وودی آلن است، امریکایی‌ها توسط کمونیست‌ها به گروگان گرفته می‌شوند؛ به حدی که مجبور شوند به سفارت امریکا در آن کشور فرار کنند. فکر می‌کنید وودی آلن تصویر بدی از کمونیست‌ها نشان داده؟

نه این‌طور فکر نمی‌کنم که صرفا کمونیست‌ها را بد نشان داده باشد که البته این کار را کرده اما اصلا امریکایی‌ها را مقدس نکرده، بلکه هر دو طرف را نقد کرده. یعنی سیاست دولت‌ها را نقد کرده. او نشان می‌دهد که سیاست چطور گریبان مردم عادی را می‌گیرد.

فکر می‌کنید جایی نیست که نیت اصلی خودش را نشان بدهد و جانبگیری کند؟

نه به آن صورت ولی نمی‌توانم انکار کنم که کمونیست‌ها را بدتر نشان می‌دهد. مثلا یک جایی هست که می‌گوید کشیشی از خود همان کشور کمونیستی هست که از ترس کمونیست‌ها خودش را در سفارت امریکا پنهان کرده و جالب اینجاست که کشیش خودش را با کارهای مسخره‌ای مثل شعبده‌بازی سرگرم می‌کند و جرات ندارد خودش را به مردم نشان بدهد.

بنابراین رد نمی‌کنم که کمونیست‌ها را سیاه نشان می‌دهد، اما اصلا نمی‌توانی بگویی امریکایی‌ها مثبتند و آن‌ها منفی. بنابراین ترجیح می‌دهم، بگویم نمایش دارد سیاست همه دولت‌ها را نقد می‌کند و نه صرفا سیاست کمونیست‌ها.

متن را به اصطلاح ایرانیزه کرده‌اید یا با همان اسامی و فضا اجرایش کرده‌اید؟

بله، به قول شما یک مقدار ایرانیزه شده.

یعنی اسامی را هم عوض کردید؟ چون این خیلی باعث ایرانی شدن متن‌های خارجی می‌شود.

نه، اسامی همان است، اما جاهایی از کار را که ارجاعی به سیاست‌های جزیی دولت‌های امریکا و آن کشور کمونیستی دارد، ایرانی کردم و با یکسری شوخی‌ها با سیاست‌های دولت خودمان جایگزینش کردم. ببینید تم همه کارهایی که تا به حال کرده‌ام، سیاسی - اجتماعی است.

یعنی دغدغه‌اش را دارم و اینجا هم نمی‌خواستم فقط متنی از وودی آلن را روی صحنه برده باشم، بلکه چون حس کردم با این نمایش می‌توانم خودمان را هم نقد کنم، انتخابش کردم. جدای از این دغدغه خودم، بعضی شوخی‌های متن اصلی را فقط امریکایی‌ها می‌فهمند و برای ما ملموس نیست، پس لازم بود که برای مخاطب ایرانی خودمان تغییرشان بدهم.

دارید در پردیس تئاتر شهرزاد به صورت رسمی اجرا می‌روید و این، یعنی مجوز دارید. این شوخی‌ها که می‌گویید لابد تند نیستند که اجازه اجرا گرفتی.

ببینید، به شرایطی که الان داریم، اشاره کرده‌ام اما تا جایی که می‌توانستم. در ارشاد هم به مشکلی برنخوردم. من سال پیش قبل از ماجراهای شهریور این اجرا را آماده کرده بودم، بازبینی رفتم و مجوز گرفتم اما به خاطر مسائلی که پیش آمد اجرایش نکردم. امسال ارشاد سختگیرتر شده و برای همین کمی متن را تغییر دادم که بتوانم اجرا بگیرم. قبل از اینها هم من این کار را در سالن سپند اجرا کرده بودم و حالا تصمیم گرفتم برویم شهرزاد مجددا اجرا کنیم.

سالن سپند از رونق افتاده و آن شور سابق را ندارد. این‌طور نیست؟

بله کم شد. سال پیش مدیرش می‌گفت من مشکلات را حل کرده‌ام اما…

اجراهای اشکان خطیبی هم نتوانست رونق مستمری به سپند بدهد؟

برای خود اجراهای اشکان سالن شلوغ می‌شد، اما کلیت سالن رونق نگرفت. اصلا بگویم که سپند همان موقعی که علی پالیزداری آنجا را به اسم تماشاخانه پالیز اداره می‌کرد، رونق داشت و بعدا دیگر نه. مدیریت جدید مشکلات مالی زیادی با بانک داشت و نتوانست جان دوباره‌ای به سالن بدهد. الان در تماشاخانه‌های خصوصی همین پردیس شهرزاد خوب است و در سالن‌های دولتی هم ایرانشهر.

البته در سالن‌های دولتی نباید سالن مولوی را جا بگذاریم، چون فکر می‌کنم مولوی همیشه رونق خودش را حفظ کرده.

دقیقا، مولوی که سالن خوبی است، اما از ژانر خاصی حمایت می‌کند و آن، اجراهای دانشجویی یا اجراهای آلترناتیو است. خیلی‌ها هستند که معروف می‌شوند و بعد دوباره برمی‌گردند مولوی اجرا می‌کنند، چون به قول شما مولوی، همیشه مولوی است.

شنیدم که در چند اجرای شما اتفاقات عجیبی افتاد. می‌خواهید به آن بپردازیم؟

ببینید، یکسری آدم‌ها داریم که فکر می‌کنند خیلی روشنفکرند یا -نمی‌دانم- شاید فکر می‌کنند خیلی حالی‌شان است و باهوشند و از آن طرف فکر می‌کنند که گروه اجرایی نادان و احمقند. اینها می‌آیند یک دفعه وسط اجرا بلند می‌شوند، یک حرف بدی می‌زنند و می‌روند. ما یک صحنه حسی داشتیم که من باید در آن ضجه می‌زدم. تماشاگر از روی دشمنی یا نمی‌دانم چی، یک حرف بسیار زشتی زد، رفت و همه حس آن صحنه ما را خراب کرد.

انگار که داریم در قرن نوزدهم زندگی می‌کنیم که مردم به اجراگران گوجه پرت می‌کردند. نمی‌دانم این دیگر چه جریانی است که چند سال است در تئاتر ما راه افتاده. آدم اگر از یک کار خوشش نیاید هم حداقل احترام را می‌گذارد و تا آخر نمایش صبر می‌کند و بعد می‌رود نظرش را در تیوال یا در مطبوعات می‌نویسد که این کار به این دلیل بد بود اما این را که وسط اجرا به بازیگران بی‌احترامی می‌شود، درک نمی‌کنم. البته بهتر این است که وقتی صحنه تاریک می‌شود به آرامی برود بیرون، نه اینکه وسط صحنه برود و در سالن را بکوبد.

مورد مشابهی هم بوده. مثلا بهار سال پیش از یکی از اجراها شکایت شد. ماجرا این بود که یکی از تماشاگرها رفته بود به مرکز شکایت کرده بود که در این کار از الفاظ رکیک استفاده می‌شود. در صورتی که اصلا این‌طور نبود و نمی‌دانیم چرا این اتفاق افتاد.

باید از آدمی که این کار را می‌کند، شکایت بشود. یک خانمی بعد از اجرا آمده بود سر بازیگر من داد می‌زد حرف‌های بی‌ربطی می‌زد و می‌پرسید اصلا منظور شما از این اجرا چه بوده. خب، این چه رفتاری است؟ این آدم حداقل شعور را به خرج نداد که جیغ و داد نزند و خستگی را در تن بازیگر ما نگذارد! این رفتارها عجیب است.

کاش یاد بگیریم نقد کنیم و هر چه می‌خواهیم در قالب نقد بگوییم نه با این رفتارها. واقعا معنی این رفتارها را درک نمی‌کنم. ما شش ماه تمرین کرده‌ایم. دکور ساخته‌ایم. خرج کرده‌ایم و عمرمان را گذاشته‌ایم و بعد، آدم‌هایی می‌آیند و معلوم نیست با چه انگیزه‌ای چنین رفتارهایی می‌کنند.

منبع: فرارو

کلیدواژه: تئاتر قیمت طلا و ارز قیمت موبایل امریکایی ها کمونیست ها وودی آلن

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۵۷۰۶۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سالن کنسرت در ملایر ساخته می شود

ایسنا/همدان فرماندار ویژه ملایر نخستین جشنواره «شب های موسیقی تاک» را یک رویداد بزرگ فرهنگی و هنری در ملایر طی هفته اخیر دانست و گفت: با توجه به کمبود سالن موسیقی در ملایر،چند پروژه فرهنگی در دست اقدام داریم و یکی از طبقات در یکی از پروژه ها به سالن کنسرت اختصاص داده خواهد شد.

سلمان اسماعیلی شامگاه چهارشنبه ۱۲ اردیبهشت ماه در آیین اختتامیه نخستین جشنواره «شب های موسیقی تاک» در ملایر اظهار کرد: ملایر در این دوره میزبان گروه های موسیقی غرب کشور بود و از همین حالا به فکر میزبانی جشنواره موسیقی های سنتی در سطح ملی خواهیم بود.
وی با بیان اینکه یک سالن به روز، مجهز و در شان مردم تحت عنوان سالن کنسرت پیش بینی خواهد شد، افزود: این سالن به سرعت ساخته می‌شود و تقدیم مردم فرهنگ دوست ملایر خواهیم کرد.

اسماعیلی تصریح کرد: از دیرباز روح و نگاه ما با فرهنگ ها و هنرهای مختلف از جمله هنر پر رمز و راز موسیقی و شعر در هم آمیخته است و اصالتا و ذاتا علاقمند به موسیقی به ویژه موسیقی سنتی هستیم.

وی با بیان اینکه بسیاری از این سازها متعلق به ایران است، گفت: محاسبات پیدا و پنهان موسیقی و پیامی که منتقل می‌کند نشان می‌دهد این هنر با ذات ما هماهنگی دارد و ابزار آلات موسیقی مبتنی بر علم، هندسه و مضامین بلند عرفانی طراحی می شوند.

رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی ملایر نیز با اشاره به برگزاری نخستین جشنواره بزرگ «شب های موسیقی تاک» مطرح کرد: قصد داریم سال آینده این جشنواره را در سطح ملی برگزار کنیم.

فرشاد کشاورزیان به حضور چهار استان همدان، لرستان، مرکزی و کرمانشاه در این جشنواره اشاره و تصریح کرد: این جشنواره در سطح منطقه‌ای بود و اساتید مطرح کشوری و هنرمندانی از تهران در این جشنواره حضور داشتند.

کشاورزیان خاطرنشان کرد: وجود ۲۵۰ کارگاه ساز سازی در ملایر می تواند در کنار مبلمان منبت و انگور یک‌ برند ملی برای این شهرستان باشد.

دبیر جشنواره موسیقی «شب‌های تاک» نیز اظهار کرد: طی جشنواره در پنج حوزه اجرای صحنه‌ای داشتیم و همزمان با آغاز به کار جشنواره، دومین نمایشگاه ساز و صنایع دستی در مجتمع فرهنگی و هنری ارشاد افتتاح شد و بعدازظهر هر روز کارگاه‌ها و ورک‌شاپ و تور گردشگری برگزار شد.

رضا قدسی با بیان اینکه در این جشنواره ۳۸۰ هنرمند حضور داشتند که ۲۸۰ نفر از فعالان عرصه موسیقی هستند ساخت یک سالن برای اهالی موسیقی را یکی از مطالبات مهم هنرمندان حوزه موسیقی در شهرستان خواند.

قدسی همچنین از حمایت‌های شهردار و شورای اسلامی شهر ملایر و خانه خلاق رُجا با ۶۰ هنرمند در ملایر و آموزشگاه موسیقی همراز قدردانی کرد.

وی همچنین خواستار حمایت مدیران و مسئولان فرهنگی و هنری شهرستان برای برگزاری این جشنواره در سطح ملی شد و افزود: در ملایر ۲۵۰ کارگاه ساز سازی شناسایی کردیم و امیدواریم ملایر بعنوان شهر ساز سازی در سطح ملی معرفی شود.

هادی فیض منش، معاون هنری و سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی همدان نیز تاکید کرد: علاوه بر نام ملایر با منبت و تاک، ملایر باید شهر سازها شود و امیدواریم هر ساله این جشنواره در ملایر برگزار شود. 

انتهای پیام